ALAŞIM ELEMENTLERİNİN ÇELİKLERE ETKİLERİ
Özellikler / Alaşım Elementleri |
C |
Mn |
Si |
Cr |
Ni |
Mo |
W |
Co |
Al |
Çekme Mukavemeti |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
Uzama |
¯ |
® |
¯ |
¯ |
+ |
® |
¯ |
¯ |
¯ |
Kritik Soğuma Hızı |
¯ |
¯ |
+ |
¯ |
¯ |
® |
® |
¯ |
® |
Sertleşme Derinliği |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
¯ |
Sıcakta Mukavemet |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
Meneviş Dayanıklılığı |
® |
® |
+ |
+ |
® |
+ |
+ |
+ |
® |
Aşınma Mukavemeti |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
® |
Tufallaşmaya Dayanıklılık |
¯ |
® |
+ |
+ |
+ |
¯ |
® |
+ |
+ |
Talaş Kaldırabilirlik |
¯ |
¯ |
¯ |
¯ |
¯ |
¯ |
¯ |
+ |
® |
Korozyon Dayanıklılığı |
¯ |
® |
+ |
+ |
+ |
+ |
® |
+ |
+ |
Çeliğe alaşım
elementlerinin etkileri
Maksimum %2,06 karbon içeren demir karbon
alaşımları çelik olarak adlandırılır. Çelikler halen günümüzde en
yaygın kullanılan malzeme grubunu oluşturmaktadır. Çelikler yalın
karbonlu olabileceği gibi, çeşitli özelliklerin geliştirilebilmesi
için bazı alaşım elementleri içerebilirler. Çelik bünyesinde bulunan
elementler; istenerek katılan alaşım elementleri ve bunların yanında
uzaklaştırılmak istenen, özelliklere kötü yönde etkili elementlerdir.
Çeliklerin alaşım elementleri ve etkileri şunlardır:
Karbon (C):
Çeliklerin temel alaşım elementi olan karbon, çeliklerin üretim
işlemleri sırasında yapıdaki yerini alır. Karbon miktarı, çeliklerin
mekanik özelliklerini en çok etkileyen faktördür.
Karbon, çeliğin akma ve çekme
mukavemetini artırır, yüzde uzamayı, şekillenebilirliği ve kaynak
kabiliyetini azaltır. İşlenebilirliğin ön planda olduğu çeliklerde
karbon miktarı düşük tutulmalı, dayanım değerlerinin yüksek olması
gerektiği durumlarda ise çeliğin karbon içeriği yüksek olmalıdır.
Düşük
karbonlu yumuşak çeliklerin şekillendirilmesi sırasında meydana
gelebilecek en önemli problem mavi gevrekliktir. Bu olay karbon
(ve/veya azot) atomlarının küçük çaplı olması nedeniyle kolay
yayınmalarından kaynaklanır ve işleme sırasında kırılganlık yaratır.
Mavi
Gevreklik: Yumuşak çelikler 270-350 0C arasında
şekillendirilirlerse küçük çaplı atomlar hızlı bir şekilde yayınır.
Yayınan atomlar dislokasyonları kilitleyerek malzemenin akma sınırı
noktasını yükseltir. Dolayısıyla malzeme daha gevrek davranır. Sözü
edilen sıcaklıklar arasında çeliğin aldığı renk mavi olduğu için bu
olaya mavi gevreklik denir.
Mangan (Mn):
Mangan da karbon gibi üretim işlemlerinde
çelik yapısında yer alan bir elementtir ve çeliğin dayanımını arttıran
etki gösterir. Bunun yanında sertleşebilme ve kaynak kabiliyetini de
artırır, östenit kararlaştırıcı bir elementtir. Manganın en önemli
özelliği kükürtle MnS bileşiği yapması ve demir kükürt FeS bileşiği
oluşumunu engellemesidir. FeS sıcak kırılganlığa neden olur.
Silisyum (Si):
Silisyum
oksijen giderici olarak kullanıldığı için çelik içinde yer alır.
Çeliğin akma, çekme dayanımını ve elastikiyetini artırır. Çelik
yapısındaki silisyum miktarı azaldıkça tufal yapma oranı artar.
Silisyum
ucuz bir alaşım elementidir, yaygın olarak yüksek elastikiyet
gerektiren yay çeliklerinde kullanılır. Ayrıca elektriksel akım
zaiyatını önleyen bir elementtir.
Silisyum
miktarı fazla olan filmaşinler çok küçük çaplara indirilmeleri zordur.
Çünkü silisyum, malzeme tel haline getirilirken teli sertleştirir ve
kopmalara neden olur. Filmaşinlerde bu yüzden düşük silisyum tercih
edeler.
Fosfor (P):
Fosfor
çeliğin akma ve çekme dayanımını arttırır, yüzde uzamayı ve eğme
özelliklerini çok fazla kötüleştirir, soğuk kırılganlık yaratır,
talaşlı şekillendirme kabiliyetini arttırır. Fosfor çelik içinde
üretim işlemlerinden kalan bir elementtir ve istenmeyen özellikleri
nedeniyle mümkün mertebe yapıdan uzaklaştırılır.
Kaliteli
ıslah çeliklerinde maksimum fosfor miktarı %0.045, asal ıslah
çeliklerinde ise %0,035 dir.
Kükürt (S):
Akma ve
çekme mukavemetine etkisi yok denecek kadar azdır. Fakat malzemenin
yüzde uzamasına ve tokluğuna etkisi çok fazladır. Kükürt malzemenin
tokluğunu ve sünekliğini önemli ölçüde azaltır. Ayrıca
kaynaklanabilirliği kötü yönde etkiler. Kükürt demirle birleşerek FeS
fazını oluşturur. Bu faz düşük ergime sıcaklığına sahip olduğu için
haddeleme sıcaklığında ergiyerek sıcak kırılganlığa sebep olur. Bu
olumsuz etki kükürdün manganla birleşmesi sağlanarak önlenir.
Kükürt
çelik içinde çeliğin üretiminden kalan bir elementtir ve yukarıda
belirtilen istenmeyen özellikleri nedeniyle yapıdan mümkün mertebe
uzaklaştırılır. Sadece talaşlı şekillendirilmeye uygun otamat
çeliklerinde kükürt miktarı yüksek tutulur.
Kaliteli
ıslah çeliklerinde maksimum kükürt miktarı %0.045, asal ıslah
çeliklerinde ise %0,035 dir.
Krom (Cr):
Krom
paslanmaz çeliklerin temel alaşım elementidir. Krom, korozyon ve
oksidasyon direnci sağlar. Sertleşebilme kabiliyetini artırır. Yüksek
karbonlu çeliklerde aşınma direncini yükseltir. Krom karbon ile tane
sınırlarında biriken Cr23C6 bileşiğini
oluşturur. Oluşan bu bileşik paslanmaz çeliklerde tane sınırlarındaki
krom miktarını paslanmazlık sınırı olan %12 nin altına çeker. Bu
bileşik yüksek sıcaklıklarda karbon yayınımının hızlanması ile kolayca
meydana gelir ve kaynaklı paslanmaz çeliklerde, kaynak dikişi
yakınlarında kaynak bozulmalarına neden olur.
Nikel (Ni):
Nikelin
darbe tokluğunu ve tavlı çeliklerde dayanımı artırır. Nikel östenitik
paslanmaz çeliklerin kromdan sonra ikinci en önemli alaşım
elementidir. Östenitik paslanmaz çeliklerde ki nikel miktarı %7-20
arasındadır. Nikel östenit kararlaştırıcı bir elementtir ve östenitik
paslanmaz çeliklerin, adından da anlaşılacağı gibi oda sıcaklığında
bile kafes yapısı KYM dir. KYM kafes yapısı östenitik paslanmaz
çeliklere yüksek şekillendirilebilme özelliği kazandırır.
Molibden (Mo):
Tane büyümesini önler, sertleşebilme
kabiliyetini artırır. Meneviş gevrekliğini giderir. Meneviş
sıcaklığından yavaş soğumalarda bazı alaşımların tane sınırlarında
karbür çökelmesi meydana gelir, bu da kırılganlığa neden olur.
Molibden bu olumsuz etkiyi ortadan kaldırır. Ayrıca molibden
çeliklerin sürünme dayancına ve aşınma direncini yükseltir. Alaşımlı
takım çeliklerinde önemli bir alaşım elementidir.
Paslanmaz
çeliklerde özellikle oyuklanma korozyonunu engellediği için korozyon
direncini önemli ölçüde artırır.
Bazı mikro
alaşımlı çeliklerde nitrür veya karbonitrür oluşturan alaşım elementi
olarak molibden kullanılır.
Kobalt (Co):
Alaşımlı takım çeliklerinde kullanılan bir
alaşım elementidir. Takım çeliklerinin sıcakta sertliğini muhafaza
etmesi için kullanılır.
Tungsten
(W):
Aşınma
direncini artıran, sıcakta sertliğin muhafazasını sağlayan bir alaşım
elementidir. Özellikle hız çeliklerinde olmak üzere alaşımlı takım
çeliklerinde yaygın olarak kullanılan bir alaşım elementidir.
Vanadyum (V):
Tane küçültme etkisi yaparak çeliklerin akma
ve çekme dayanımlarını oldukça artırır. Ayrıca sertleşebilme
kabiliyetini artırır, menevişleme ve ikinci sertleşmede olumlu
etkileri vardır. Alaşımlı takım çeliklerinde kullanım yeri olan bir
alaşım elementidir.
Vanadyum,
tane küçültücü ve karbür yapıcı etkisi ile,mikro alaşımlı çeliklerde
niyobyum ve titanyum ile birlikte kullanılan bir mikro alaşım
elementidir. Mikro alaşımlı çeliklerde alaşım elementleri toplamı
%0,25 i geçmez. Bu elementler tek, ikili ve üçlü kompozisyonlar
halinde mikro yapı içerisinde oluşturdukları karbonitrür çökeltileri
ile tane boyutunu inceltmelerinin yanı sıra çökelti sertleşmesi
mekanizmasıyla dayanımı artırırlar.
Titanyum (Ti):
Vanadyum gibi tane küçültücü etkisi vardır.
Ancak bu etkisi vanadyumun etkisinden daha yüksektir. Mikro alaşımlı
çeliklerde mikro alaşım elementi olarak kullanılır. Ayrıca paslanmaz
çeliklerde krom karbürün olumsuz etkisini giderebilmek için karbür
oluşturucu alaşım elementi olarak kullanılır.
Niyobyum
(Nb):
Mikro alaşımlı çeliklerde tane küçültme
etkisi en yüksek olan mikro alaşım elementidir. Paslanmaz çeliklerde
titanyumun yaptığı etkiye yapar ve titanyumla birlikte veya tek başına
kullanılır.
Alüminyum (Al):
Oksijen gidermek için kullanılır. Akma
dayanımını ve darbe tokluğunu arttırıcı etki gösterir. Yüksek
alüminyum miktarı sürekli dökümlerde nozul tıkanmalarına sebep olur.
Ayrıca
alüminyumun tane küçültücü etkisi vardır, nitrasyon çeliklerinin temel
alaşım elementidir. Bazı mikro alaşımlı çeliklerde de nitrür ve
karbonitrür oluşturan mikro alaşım elementi olarak da kullanılır.
Kalay (Sn):
Akma ve
çekme dayanımlarını pek etkilemez, fakat sıcak haddelemelerde sorunlar
yaratır. Kalay düşük ergime sıcaklığına sahip bileşikler yaparak
haddeleme sırasında kopmalara neden olur.
Bakır (Cu):
Akma ve çekme dayanımını arttırır, yüzde
uzamayı ve şekillenebilirliği azaltır. Soğuk çekilebilirliği kötü
yönde etkiler. Bu yüzden filmşinlerde ki bakır oranın olabildiğince
düşük olması istenir. Korozyon dinencini yükselten etki gösterir.
Kurşun (Pb):
Haddelenebilirliği azaltır. Haddeleme esnasında kopmalara neden olur,
yüzey kalitesini olumsuz yönde etkiler. Sürekli dökümlerde sorunlara
sebebiyet verir. Kurşun çeliklerin talaşlı şekillendirme kabiliyetine
artırır, bu yüzden otomat çeliklerinde alaşım elementi olarak
kullanılır.
Azot (N):
İstenmeyen
bir elementtir. Azot kırılganlığına neden olur, eğme özelliklerini çok
kötüleştirir.
Hidrojen (H):
Hidrojen gevrekliğine neden olur. Azottan
daha tehlikelidir. Malzemenin elastikiyetini azaltır.
ALAŞIM ELEMENTLERİNİN
ALÜMİNYUM ALAŞIMLARINA ETKİLERİ
Alüminyum alaşımları üretim metodları esas alınarak işlem ve
döküm
olmak üzere iki ana alt gruba ayrılabilir. Bu da, imal usullerinin
farklı ihtiyaçları olduğunu gösterir Plastik deformasyonla
şekillendirilen işlem alaşımlar, döküm alaşımlardan oldukça farklı
mikro yapı ve kompozisyona sahiptir. Her ana grup içindeki alaşımlar,
ısıl işlem yapılabilir ve yapılamaz alaşımlar olmak üzere, iki alt
gruba ayrılabilir. Isıl işlem yapılabilir alaşımlarda, yaşlandırma ile
dayanım artışı sağlanabilirken, ısıl işlem yapılamayan alaşımlar ise
katı eriyik, pekleşme, dağılım mukavemetlenmesi ile
mukavemetlendirilir.
İşlem Alüminyum
Alaşımları:
1xxx Ticari saflıkta Al (>%99Al)
–Yaşlandırılamaz
2xxx Al-Cu
alaşımları –Yaşlandırılabilir
3xxx Al-Mn
alaşımları –Yaşlandırılamaz
4xxx Al-
Si alaşımları –Eğer magnezyum varsa yaşlandırılabilir
5xxx Al-Mg
alaşımları –Yaşlandırılamaz
6xxx Al-Mg-Si
alaşımları –Yaşlandırılabilir
7xxx Al-Mg-Zn
alaşımları –Yaşlandırılabilir
Döküm Alüminyum
Alaşımları:
1xxx
Ticari saflıkta Al –Yaşlandırılamaz
2xxx Al-Cu
alaşımları –Yaşlandırılabilir
3xxx
Al-Si-Cu veya Al-Mg-Si alaşımları –Biraz yaşlandırılabilir
4xxx Al-Si
alaşımları –Yaşlandırılamaz
5xxx Al-Mg
alaşımları –Yaşlandırılamaz
7xxx Al-Mg-Zn
alaşımları –Yaşlandırılabilir
8xxx Al-Sn
alaşımları –Yaşlandırılabilir
Isıl İşlem
Uygulanamayan İşlem Alüminyum Alaşımları:
1xxx
Serisi Alaşımlar:
Bu
alaşımlar minimum %99,0 alüminyum, empürite olarak da silisyum ve
demir içerirler. Dayanım artışı için %0.12 bakır ilavesi yapılabilir.
Bu alaşımlar yüksek oranda haddelenerek levha veya folyo haline
getirilerek kullanılırlar. 1100 alaşımının tavlanmış durumda çekme
mukavemeti 90 MPa dır.
3xxx Serisi Alaşımlar:
Bu serinin en önemli alaşımı 3003 tür . Bu
alaşım 1100 alaşımına %1,25 mangan ilavesi ile oluşturulur. 3003
alaşımının tavlanmış durumda çekme dayanımı 110 MPa dır. Bu da demek
oluyor ki mangan ilavesi dayanım artışı sağlar. Bu serinin alaşımları
iyi işlenebilirliğin gerektiği yerlerde kullanılabilen genel amaçlı
alaşımlardır.
5xxx Serisi Alaşımlar:
Bu serinin ana alaşım elementi olan
magnezyum katı eriyik mukavemetlenmesi sağlar ve miktarı %5 e kadar
çıkabilir. Bu serinin endüstride kullanılan en önemli alaşımı 5052 dir.
Bu alaşım %2.5 Mg, %0,2 Cr içerir ve tavlanmış durumdaki çekme
dayanımı 193 MPa dır.
Isıl İşlem
Uygulanabilen İşlem Alüminyum Alaşımları:
2xxx
Serisi Alaşımlar:
Bu seri alaşımlarının bir çoğuna bakırın
yanında magnezyum ve düşük miktarlarda diğer elementler eklenir. 2xxx
serisi alaşımları birim ağırlık dayanımının yüksek olması gereken uçak
sanayi gibi alanlarda kullanılır. Bu alaşımlar katı eriyik
mukavetlenmesi ve çökelti sertleşmesiyle dayanım kazanırlar.
Endüstriyel uygulama alanı bulabilmiş en önemli alaşım 2024
alaşımıdır. 2024-T6 alaşımı %4,5 bakır, %1,5 magnezyum ve %0,6 mangan
bulundurur ve çekme dayanımı 442 MPa dır.
6xxx Serisi Alaşımları:
Mg2Si intermetalik bileşikleri,
çökelti sertleştirilmesi ile dayanım artışı sağlar. En yaygın
kullanılan alaşım 6061 alaşımıdır ve bu alaşım %1,0 magnezyum, %0,6
silisyum, %0,3 bakır içerir. 6061-T6 alaşımının çekme mukavemeti 290
MPa dır. Bu seri, otomotiv sektöründe genel amaçlı yapı elemanı olarak
kullanılır.
7xxx Serisi Alaşımlar:
Temel çökeltiler MgZn2
intermetalik bileşiğinden oluşur. Çinkonun ve magnezyumun alüminyum
içersinde yüksek çözünebilirliği yüksek yoğunluklu çökeltilerin
oluşmasını, bu da dayanımın oldukça yükselmesini sağlar. Bu serinin en
önemli alaşımı 7075 tir ve bu alaşım %5,6 çinko, %2,5 magnezyum, &1,6
bakır ve %0,25 krom ihtiva eder. 7075-T6 alaşımının çekme dayanımı 504
MPa dır. Bu seri yüksek dayanımın gerekli olduğu yerlerde kendisine
uygulama alanı bulur.
Döküm Alüminyum Alaşımlarının
Kompozisyonları:
Döküm alüminyum alaşımlarının akıcılık ve
besleyicilik gibi dökülebilirlik özellikleri, dayanım, süneklik ve
korozyon dirençleri gibi geliştirilmiş alaşımlarıdır. Döküm
alaşımlarının kimyasal kompozisyonu dövme alaşımlarının kimyasal
kompozisyonundan farklıdır.
Döküm
alüminyum alaşımlarından pek çoğu ötektik reaksiyona neden olan düşük
ergime noktaları, iyi akıcılık, ve dökülebilirlik sağlayan yeterince
silisyum içerir (%5-12 Si). Akışkanlık, sıvı metalin bir kalıba doğru,
erken katılaşma olmadan akam yeteneğidir. Dökülebilirlik ise alaşımdan
iyi bir dökümün yapılabilmesine işaret eder. Alüminyum silisyum
alaşımlarının özellikleri,
a alüminyum
matrisin katı eriyik mukavemetlenmesi,
b
fazının dağılım mukavemetlenmesi, ilk
tane boyutu, şekli ve aynı zamanda ötektik oluşumu tayin eden
katılaşmayla kontrol edilir. Kokil veya pres dökümde ki hızlı soğuma,
tane boyutunu ve ötektik mikro oluşumu incelterek genellikle dayanımı
yükseltir. Belirli alaşımlarda mikro yapıyı ve bu nedenle de dağılım
mukavemetlenmesi düzeyini iyileştirmek amacıyla bor ve titanyum
ilaveleri ile tane inceltme, ötektik yapıyı değiştirmek için sodyum
veya stronsiyum kullanarak modifikasyon veya birincil silisyumu
incelterek mukavemetlenme sağlamak için fosfor ilavesi yapılır.
Döküm
alüminyum alaşımlarında % 0;3-1,0 magnezyum ilavesi çökelti
sertleşmesine bağlı dayanım artışı sağlar.
Bakır,
bazı döküm alüminyum alaşımlarında % 1- 4 oranlarda bulunur. Özellikle
yüksek sıcaklıklarda dayanım artışı sağlar.
ALAŞIM ELEMENTLERİNİN
BAKIR ALAŞIMLARINA
ETKİLERİ
Arı bakır yumuşaktır, kolay işlenebilir,
ısı ve elektrik iletkenliği lehim ve kaynak kabiliyeti yüksektir.
Soğuk işlenebilir ve kaplanabilir. Yumuşak olduğu için talaş
kaldırırken sıvama yapar, döküm kabiliyeti iyi değildir. Arı bakırın
mukavemeti düşüktür.
Arsenikli Bakır:
%0,5 arsenik 400 0C da çekme
dayanımını yükseltmek için bakıra eklenir.
Gümüşlü Bakır:
%0,03 gümüş ilavesi lehim işleminde
yumuşamayı önler, yeniden kristalleşme sıcaklığını yükseltir.
Kurşun, Tellüryum, Selenyum İçeren Bakır:
Bakırın talaşlı imalata uygun hale gelmesini
sağlar. Vida, mil ve vidalı makara parçalarının imalatında kullanılır.
Berilyumlu Bakır:
Berilyum ilavesi bakırın ısıl işlem
ile mukavemet kazanmasını sağlar.
Bakır Çinko
Alaşımları (Pirinçler)
Bileşiminde %37 den az çinko bulunan
pirinçler yalnız
a fazından
oluşmuştur. Bunlara
a pirinci denir.
a
pirincinin en özelliği soğuk
şekillendirilebilme kabiliyetinin iyi olmasıdır.
a
pirinci yapısında kurşun bulunmadığı sürece sıcak
şekillendirilebilirler.
%37-47
arasında çinko içeren pirinçler
a+b
fazından oluşur. Bu pirinçlerin plastik şekil alabilme kabiliyetleri
düşük, döküm ve talaşlı işlenebilme kabiliyetleri yüksektir. %47 ten
fazla çinko içeren pirinçler ise
b
fazından oluşur. Bu pirinçlerin de döküm ve talaşlı işlenebilme
kabiliyeti yüksektir.
b
fazı 456-468 0C arasında
b1
fazına dönüşür ve
b1
fazı b
fazından daha sert ve gevrektir.
b
pirinci oda sıcaklığında zorlukla ve ancak küçük oranlarda soğuk
şekillendirilebilir. Yüksek sıcaklıklarda ise (~500 0C ın
üzerindeki sıcaklıklarda) kolayca şekil verilebilir.
b
pirinçlerinde bakır oranı az olduğu için düşük korozyon mukavemetine
sahiptirler. Bu pirinçler kurşun ve kalay gibi elementlerin taneler
arası saldırısına açıktır.
Bakır
çinko faz diyagramında artan çinko miktarı ile
b
fazından sonra ortaya çıkan fazların hiç biri plastik şekil vermeye
uygun yapılar değillerdir.
Kalay Bronzları (Geleneksel Bronzlar)
Kalay bronzlarının en önemli özelliği yüksek
mukavemet ve korozyon direncine sahip olmalarıdır. Yaklaşık %8 e kadar
kalay içeren bronzlar
a
yapısındadırlar ve plastik şekil değiştirebilirler, soğuk
işlenebilirler. %8-20 arasında kalay içeren bronzlar döküm ile
şekillendirilmeye uygun malzemelerdir. Bronz içindeki kalay miktarı
arttıkça dayanım da artar ve %20 kalay miktarına ulaşıldığında dayanım
değeri maksimuma ulaşır. Kalay miktarının %20 yi aşması durumda ise
yapı içerisinde oluşan intermetalik fazlara bağlı olarak dayanım
değerleri düşer.
Alüminyum
Bronzları
Bu bronzlar %3-13 arasında alüminyum
içerirler. Yaklaşık %9 alüminyuma kadar plastik şekillendirilmeye
uygundurlar. Alüminyum bronzları yüksek mukavemete, korozyon ve aşınma
direncine sahiptir. Korozyon direncinin yüksek olması yüzeylerinde
meydana gelen Al2O3 tabakasına bağlıdır.
Alüminyum bronzları yüksek mukavemetli parçaların, dişlilerin,
boruların yapımında ve deniz uygulamalarında kullanılabilir. Çinko ve
nikel içeren alüminyum bronzları hafızalı metal olarak bilinir.
Berilyum Bronzları
%1-3 arasında berilyum içeren bronzlar bakır
alaşımları içinde en yüksek mukavemete sahip ve en pahalı
alaşımlarıdır. Çökelme sertleşmesi ile dayanım kazanırlar. Çekme
dayanımı değeri 1380 MPa ve sertlik değeri 40 HRC ye kadar
yükselebilir. Kıvılcım çıkarmayan bir alaşımdır, maden ocaklarında ki
kazıcılarda kullanılırlar.
Silisyum Bronzları
Yüksek
mukavemet ve ye korozyon direncine sahiptirler. Her türlü kaynağa
uygundurlar. Isı değiştirici tüpler, basınçlı tüpler, boru, tank,
perçin ve cıvata yapımında kullanılırlar.
Alaşımlı Çeliklerde Alaşım
Elementlerinin Yaklaşık Dağılımı
Element
|
Ferritte Karbürde
Çözünen Birleşen
|
Karbür olarak
birleşen |
Bileşik
|
Elemental
|
Nikel |
Ni
|
|
Ni 3Al |
|
Silisyum |
Si |
|
|
SiO2MXOY |
Mangan
|
Mn ← Mn |
(Fe, Mn)3C |
MnSi;
MnO.SiO2 |
|
Krom |
Cr ↔ Cr |
(Fe, Cr)3C |
|
|
|
|
Cr7C3 |
|
|
|
|
Cr23C6 |
|
|
Molibden |
Mo ↔ Mo |
Mo2C |
|
|
Tungsten |
W ↔ W |
W2C |
|
|
Vanadyum |
V → V |
V4C3 |
|
|
Titanyum |
Ti → Ti |
TiC |
|
|
Niobyum |
Nb → Nb |
NbC |
|
|
Alüminyum |
Al |
|
Al2O3;AlN |
|
Bakır |
Cu (küçük miktar) |
|
|
|
Kurşun |
Pb |
|
|
Pb |
*Oklar listelenen elementlerin
ferrittre çözünme veya karbürlerde birleşme eğilimlerini
göstermektedir.
|